راه های تشخیص کامپاند با کیفیت از بی کیفیت

راه های تشخیص کامپاند با کیفیت از بی کیفیت

بررسی مشخصات فیزیکی و مکانیکی

کامپاندهای باکیفیت دارای استحکام، انعطاف‌پذیری و مقاومت مناسبی هستند که برای کاربرد موردنظر طراحی شده‌اند.

الف) استحکام کششی و مقاومت ضربه

  • استاندارد ASTM D638: این تست میزان مقاومت کامپاند در برابر نیروی کششی را بررسی می‌کند.
  • استاندارد ASTM D256 (تست ضربه آیزود): بررسی مقاومت مواد در برابر ضربه و شکستگی.
  • استاندارد ASTM D790: این تست میزان انعطاف‌پذیری کامپاند را ارزیابی می‌کند.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

  • اگر کامپاند شکننده باشد یا در برابر تنش‌های مکانیکی به‌راحتی بشکند، احتمال استفاده از مواد بازیافتی بی‌کیفیت یا پرکننده‌های بیش از حد وجود دارد.

ب) سختی و انعطاف پذیری

  • تست سختی Shore A یا Shore D: سختی مواد با استفاده از دستگاه سختی‌سنج Shore بررسی می‌شود.
  • مقایسه با استانداردها: کامپاندهایی که سختی بیش از حد دارند، ممکن است حاوی پرکننده‌های ارزان‌قیمت باشند.
  1. بررسی مشخصات حرارتی

کامپاندهای باکیفیت باید در دماهای مشخصی پایدار بمانند و عملکرد حرارتی مناسبی داشته باشند.

الف) دمای ذوب و دمای نرم شدگی

  • تست DSC (کالریمتری تفاضلی - Differential Scanning Calorimetry): این تست نشان می‌دهد که دمای ذوب کامپاند در محدوده استاندارد خود قرار دارد یا خیر.
  • استاندارد Vicat Softening Point (ASTM D1525): این تست بررسی می‌کند که کامپاند در چه دمایی نرم می‌شود.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

  • اگر دمای نرم‌شدگی کامپاند پایین‌تر از مقدار استاندارد باشد، احتمال استفاده از پلیمرهای بازیافتی یا افزودنی‌های نامناسب وجود دارد.

ب) پایداری حرارتی و مقاومت در برابر تخریب

  • آنالیز TGA (آنالیز گرماوزنی - Thermogravimetric Analysis): این تست میزان پایداری کامپاند را در دماهای بالا بررسی می‌کند.
  • آزمون اکسیداسیون حرارتی (OIT - Oxidative Induction Time): برای بررسی میزان پایداری مواد در برابر اکسیداسیون انجام می‌شود.
  1. بررسی رفتار فرآیندی (رئولوژی)

برای استفاده از کامپاند در تولید، باید رفتار آن در شرایط فرآیندی بررسی شود.

الف) شاخص جریان مذاب ((MFI/MFR

  • استاندارد ASTM D1238: این تست نشان می‌دهد که پلیمر در حالت مذاب چگونه جریان پیدا می‌کند.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

  • MFI بالا: ممکن است کامپاند دارای میزان زیادی روان‌کننده باشد که منجر به کاهش استحکام مکانیکی می‌شود.
  • MFI پایین: ممکن است فرآیندپذیری سخت‌تر باشد که نشان‌دهنده استفاده از پلیمرهای سخت‌تر یا ناخالصی‌ها است.

ب) ویسکوزیته و رفتار جریان مذاب

  • تست رئومتر چرخشی برای اندازه‌گیری رفتار سیال مذاب و کیفیت کامپاند.
  1. بررسی ترکیب شیمیایی و ناخالصی ها

کیفیت کامپاند تحت تأثیر ترکیب شیمیایی آن قرار دارد.

الف) تعیین نوع پلیمر و افزودنی

  • تست طیف‌سنجی FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy): این تست مشخص می‌کند که آیا ترکیب کامپاند مطابق با پلیمر اصلی است یا نه.

ب) تشخیص وجود پر کننده های بی کیفیت

  • آنالیز XRF (X-ray Fluorescence) برای بررسی نوع و درصد پرکننده‌های معدنی مانند کربنات کلسیم، تالک و سیلیکا.
  • آنالیز LOI (Loss on Ignition) برای تعیین میزان مواد فرار و افزودنی‌های نامناسب.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

  • اگر درصد پرکننده‌های معدنی زیاد باشد، ممکن است خواص مکانیکی کاهش پیدا کند.

ج) بررسی میزان رطوبت

  • استاندارد ASTM D6980 برای تعیین میزان رطوبت موجود در مواد.
  • روش Karl Fischer Titration برای اندازه‌گیری دقیق آب در کامپاند.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

  • وجود رطوبت زیاد باعث ایجاد نقص در فرآیند تزریق یا اکستروژن شده و کیفیت محصول نهایی را کاهش می‌دهد.
  1. آزمون های محیطی و پایداری کامپاند

الف) مقاومت در برابر اشعه UV و هوازدگی

  • آزمون UV aging (ASTM G154) بررسی می‌کند که آیا ماده در برابر نور خورشید پایدار است یا خیر.

ب) مقاومت شیمیایی

  • استاندارد ASTM D543 تست مقاومت در برابر اسیدها، بازها و حلال‌ها.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

  • اگر ماده در معرض مواد شیمیایی تغییر رنگ دهد یا شکننده شود، نشان‌دهنده ضعف در پایداری شیمیایی است.
  1. آزمون های عملی و مقایسه ای

  • تست نمونه استاندارد: کامپاند موردنظر را با یک نمونه استاندارد مقایسه کنید.
  • آزمون تولید: اجرای تست‌های آزمایشی در خط تولید می‌تواند مشکلات احتمالی را مشخص کند.

 

نتیجه گیری

برای تشخیص کامپاند پلیمری باکیفیت از بی‌کیفیت، ترکیب آزمایش‌های فیزیکی، مکانیکی، حرارتی، رئولوژیکی و شیمیایی ضروری است. همچنین، بررسی گزارش‌های آزمایشگاهی (COA) و همکاری با تولیدکنندگان معتبر، نقش مهمی در تضمین کیفیت دارد.

نکته مهم: اگر امکان انجام آزمایش‌های پیشرفته وجود ندارد، می‌توان با انجام تست‌های ساده مانند تست انعطاف‌پذیری، بررسی تغییر رنگ در برابر UV و تست سوزاندن (برای بررسی ترکیب مواد) به نتایج اولیه‌ای در مورد کیفیت کامپاند رسید.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید از طریق صفحه تماس با ما نشانی و شماره تماس ما را داشته باشید.

مطالب مرتبط:

 کامپاند و گرانول مواد پلیمری چیست؟/www.wci-polimer.com

 تفاوت کامپاند و مستربچ/www.wci-polimer.com

مواد اولیه پلیمری چیست؟/www.wci-polimer.com

اشتراک گذاری:

محصولات مرتبط

نظر بدهید